Bu tema, ulaşım sistemleri, gündelik hareketlilikler ve karbon üretimi arasındaki ilişkileri sosyo-kültürel yapı, ekonomi ve politikalar kapsamında tartışmaya açmaktadır. Bu kapsamda sosyal normların hareketliliği azaltacak yönde değişme potansiyellerinin incelenmesi, ekonomik büyüme modellerinin ulaşım hacimlerini düşürecek şekilde kurgulanması ve ulaşım politikalarının düşük karbonlu hareketliliği destekleyecek şekilde yeniden tasarlanmasına yönelik araştırmalar ele alınacak, çözüm ortaklarıyla birlikte kısa, orta ve uzun vadede oluşabilecek etkiler tartışılacaktır.  

Kentte yaşayan ve çalışan farklı sosyal, demografik, ekonomik, fiziksel özellikleri olan bireylerin ve toplulukların gündelik hareketlerini destekleyecek ve kolaylaştıracak ulaşım sistemleri ve politikalarını hayata geçirmek kuşkusuz hem yerel hem de merkezi kamu kurumlarının en temel planlama sorun alanlarından birini oluşturmaktadır. Ulaştırma sistemlerinin mekansal olduğu kadar zamansal, ekonomik, sosyal ve politik erişilebilirliği sağlaması kapsayıcı hareketliliğin temelidir. Bu tema altında özellikle gündelik hareketlilikleri toplumun genelinden her biri farklı yapılar sergileyen ve ulaşım politikaları oluşturulurken ürettikleri bu çeşitliliklerin dikkate alınması gereken yaşlılar, çocuklar, kadınlar, gençler ile fiziksel ve zihinsel açıdan yetenekleri farklı olan grupların temsiliyetiyle çalışmalar gerçekleştirilecektir

Sürdürülebilir kentsel lojistik teması altında, kentlerin ekonomik ilişkilerini desteklerken karbon ayak izini nasıl en aza indirebileceği; teknolojik gelişmelerle ortaya çıkan sektörel değişimlerin iş ekosistemini nasıl değiştirebileceği; sektördeki ekonomik, teknolojik, enerji verimliliği, emniyet ve güvenlik, aktörler açısından yaşanan devinimin kentsel yaşamı sosyal ve mekânsal açıdan nasıl değiştirdiğine dair sorular sorulmaktadır. Aynı zamanda ulaşım sistemlerinin kentsel lojistik üzerinde yarattığı baskı ve ürettiği mücadele alanlarına dair yapıcı çözüm önerileri getirmek bu temanın konu alanlarından olacaktır.

Kentsel hareketlilik kapsamında karşılaşılan yenilikler yalnızca teknoloji odaklı olmanın ötesinde farklı örgütlenme biçimlerini de içinde barındırmaktadır. Paylaşımlı hareketlilik otomobil sahipliği olgusunu sarsarken kolektif ulaşıma yeni bir bakış açısı getirmektedir. Aynı şekilde evlere servis ve anında servis uygulamaları ile gündelik hareketlilik pratikleri değişim geçirmektedir. Organizasyonel yapıdaki değişikliklerle birlikte otonom sistemler, GPS, uzaktan algılama gibi teknolojinin getirdiği yenilikler ve büyük ve açık verilerin kentsel ulaşım ve planlama alanlarında kullanımları bu temanın konu alanları içerisindedir.

Haberleşme ve ulaşım sistemleri doğal ve doğal olmayan afetler sonucu tahribata uğrayan yapıların en başında gelmektedir. Ancak bu sistemlerin dayanıklılıkları diğer sistemlerin sürdürülebilir ve dayanıklı olabilmesi için hayati öneme sahiptir. Bu tema altında kentsel ulaşım altyapı sistemlerinin afetler, kazalar, altyapı ve sistemde yaşanan zayıflıklardan mümkün olduğunca az etkilenmesi ve normal fonksiyonlarını sürdürebilmeleri için esnek, adaptasyon gücü yüksek yapılara dönüşmelerine yönelik politika, plan ve yol haritaları üzerinde durulacaktır.